محمدتقی غیاثی درگذشت | از دختر دم بخت تا آوازخوان طاس ...
به گزارش روبرونیوز، محمدتقی غیاثی، منتقد ادبی و مترجم ادبیات فرانسوی در ۹۲ سالگی در فرانسه درگذشت. فرهنگ نشرنو با اعلام این خبر نوشت: «درگذشت محمدتقی غیاثی استاد و مترجم زبان و ادبیات فرانسه را به جناب آقای ناصر غیاثی، خانوادهٔ محترم غیاثی و اهل فرهنگ و ادبیات ایران تسلیت میگوید.
محمدتقی غیاثی سال ۱۳۱۱ در خمامِ گیلان زاده شد و تحصیلات ابتدایی را در خمام و متوسطه را در شهر رشت و تحصیلات دانشگاهی را در رشتهٔ زبان و ادبیات فرانسه در دانشسرای عالی تهران گذراند. در ۳۰ سالگی با بورس تحصیلی وزارت فرهنگ دولت ایران به پاریس رفت و موفق به اخذ دکتری ادبیات فرانسه از دانشگاه سوربن پاریس شد.
تأثیر استاندال روی ژید» عنوان تز دکتری او بود. پس از بازگشت به ایران تا هنگام بازنشستگی با سمت استاد تمامی در دانشگاه تهران و چندین سال نیز در دوره دکتری دانشگاه آزاد اسلامی واحد علوم و تحقیقات به تدریس زبان و ادبیات فرانسه اشتغال داشت.
محمدتقی غیاثی جز فرهنگهای فرانسه - فارسی و کتابهای کمکدرسیای که در آموزش زبان فرانسه منتشر کرده است، ترجمههای پرشماری نیز از آثار ادبی نویسندگان فرانسه در کارنامه پربار خود دارد. این آموزگار و مترجم برجسته امروز هفتم مردادماه ۱۴۰۳ در فرانسه درگذشت.
«خدایان تشنهاند» اثر آناتول فرانس، «سهم سگان شکاری» اثر امیل زولا، «دلهرهٔ هستی» اثر آلبر کامو، «هفتهٔ مقدس» اثر لویی آراگون و «نقد تکوینی» اثر لوسین گلدمن از جمله ترجمههای اوست.
آثار تالیفی و ترجمه ای او به شرح زیر است:
تألیف
واژگان نوآموز: شامل واژه، دستور، جمله، متن و تمرین، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۶.
روش نو در آموزش زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۵۸.
دستور زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۳.
کلید زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۶.
فرهنگ اصطلاحات و تعبیرات زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۸.
فرهنگ مکالمه گفتگوهای روزانه زبان فرانسه، تهران: مروارید، ۱۳۶۸.
درآمدی بر سبکشناسی ساختاری، تهران: شعله اندیشه، ۱۳۶۸.
واژهشناسی در زبان فرانسه، تهران: مؤسسه انتشارات و چاپ دانشگاه تهران، ۱۳۷۰.
فرهنگ زبان کوچه: فرانسهــفارسی، تهران: مؤسسه نشر کلمه، ۱۳۷۱.
زبان فرانسه گامبهگام، تهران: مروارید، ۱۳۷۴.
تأویل بوف کور: قصۀ زندگی، تهران: نیلوفر، ۱۳۷۷.
فرهنگ دانشجو: فرانسهــفارسی، تهران: مؤسسه نشر کلمه: آماج، ۱۳۷۸.
ساختمان جمله در زبان فرانسه: نقش واژه، سازه، ساختار، تهران: مروارید، ۱۳۸۱.
نقد روانشناختی متن ادبی، تهران: نگاه، ۱۳۸۲.
تأویل ملکوت: قصۀ اجتماعیــسیاسی، تهران: نیلوفر، ۱۳۸۶.
معراج شقایق: تحلیل ساختاری شعر سهراب سپهری، تهران: مروارید، ۱۳۸۷.
ترجمه
فلسفۀ پوچی، آلبر کامو، تهران: پیام، ۱۳۴۹.
نامههای راهبۀ پرتقالی، گی راگ، تهران: پیام، ۱۳۵۰.
دختر دمبخت: سه نمایشنامه و پنج مقاله، اوژن یونسکو، گزیده و ترجمۀ مترجم، تهران: كتاب نمونه، ۱۳۵۱.
تجربۀ نمایش: چند رساله، اوژن یونسکو، تهران: رز، ۱۳۵۱.
نقد تفسیری، رولان بارت، تهران: بزرگمهر، ۱۳۵۲.
آوازخوان طاس (ضد تاتر)، اوژن یونسکو، تهران: پیام، ۱۳۵۲؛ تجدیدچاپ (ویراست دوم)، تهران: فرهنگ جاوید، ۱۳۹۵.
تفسیری بر بیگانه کامو، پیر لوئی ری، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۵.
تفسیری بر سرخ و سیاه ستندال، کریستین کلن و پل لیدسکی، تهران: امیرکبیر، ۱۳۵۵.
تفسیری بر غثیان سارتر، تهران: امیر کبیر، ۱۳۵۵.
ای آزادی (چهلودو قطعه شعر)، پل الوآر، تهران: مروارید، ۱۳۵۷.
عیش، آلبر کامو، تهران: پیام، ۱۳۵۷.
زمین، امیل زولا، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۱.
دارایی خانواده روگن: خاستگاهها، امیل زولا، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۱.
سهم سگان شکاری، امیل زولا، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۲.
خدایان تشنهاند، آناتول فرانس، تهران: سرو، ۱۳۶۳؛ تجدیدچاپ (ویراست دوم)، تهران: فرهنگ جاوید، ۱۳۹۴.
مارسل پروست در آئینه آثارش، کلود موریاک، تهران: بزرگمهر، ۱۳۶۸.
شکار، موریس ژنووآ، تهران: نیلوفر، ۱۳۶۹.
نقد تکوینی، لوسین گلدمن، تهران: بزرگمهر، ۱۳۶۹.
قصه نو، انسان طراز نو، آلن ربگرییه، تهران: امیرکبیر، ۱۳۷۰.
الفبای زبانشناسی، دومینیک منگنو، تهران: جامی، ۱۳۷۸.
هفتۀ مقدس، لوئی آراگون، تهران: ناهید، ۱۳۸۲.
روان درمانی کودکان، مارسل روفو، تهران: قطره، ۱۳۸۳.
شعر فرانسه در سده بیستم: بیش از صد قطعه شعر از ۳۰ شاعر، گزیده و ترجمه و توضیح مترجم، تهران: ناهید، ۱۳۸۴.